Beck Hansen

Beck
	Beck in 2018
Algemene informatie
Volledige naam	Beck Hansen
Geboortenaam	Bek David Campbell
Geboren	8 juli 1970
Geboorteplaats	Los Angeles, Californië
Land	Verenigde Staten
Werk
Jaren actief	1991 - heden
Genre(s)	popmuziek, folk, hiphop, lo-fi, psychedelia, country, blues, rock en jazz
Beroep	muzikant
Instrument(en)	zang
Invloed(en)	Tom Rothrock, Rob Schnapf
Label(s)	Geffen Records
Verwante artiesten	Air, Bat For Lashes, The Chemical Brothers, Gorillaz, Björk en David Bowie
	Officiële website; (en) AllMusic-profiel; (en) Discogs-profiel; (en) IMDb-profiel; (en) Last.fm-profiel; (en) MusicBrainz-profiel;
	Handtekening
Portaal	Muziek

Beck Hansen, geboren als Bek David Campbell (Los Angeles, 8 juli 1970) is een Amerikaanse muzikant. Als muzikale duizendpoot weet hij vele stijlen, zoals popmuziek, folk, hiphop, lo-fi, psychedelia, country, blues, rock en jazz, te combineren en is sinds de jaren negentig met kortweg Beck als artiestennaam een van de bekendste artiesten van de alternatieve-muziekscene.

Biografie

Beck komt uit een creatieve familie. Zijn Canadese vader David Campbell, die het gezin vroeg verliet, waardoor Beck de familienaam Hansen van zijn moeder aannam, was dirigent en componist, en zijn moeder, Bibbe Hansen participeerde in projecten van Andy Warhol's Factory. Zijn grootvader Al Hansen was een van de pioniers van de Fluxusbeweging en heeft met Yoko Ono gewerkt.

Beck stopte vroegtijdig met school om als straatartiest akoestische blues en folk te spelen. Ook schreef hij poëzie. In 1989 verhuisde hij voor korte tijd naar New York waar hij zich aansloot bij de even kortstondige antifolkbeweging. Begin jaren 90 keerde hij terug naar Los Angeles.

In 1991 werd hij ontdekt door Tom Rothrock en Rob Schnapf, die met hem enkele folknummers met hiphop-beats opnamen. Hieruit resulteerde ook het hometapenummer Loser, dat later Becks grootste hit zou worden. De nummers werden opgepikt door platenmaatschappij Geffen Records, die het album Mellow Gold in 1994 uitbracht. De heruitgave van Loser besteeg in 1994 hitlijsten over de hele wereld.

In 1996 volgde Odelay, dat ook een commercieel succes werd. Wereldwijd werden twintig miljoen exemplaren verkocht, en Beck scoorde weer hits met Where It's At en Devil's Haircut.

Vervolgens schreef Beck als tussendoortje een folkalbum (Mutations), dat door Geffen zo goed werd gevonden dat het in 1998 uitgebracht werd en Becks derde succes op rij werd.

Het echte vervolg op Odelay werd Midnite Vultures. Het bleek een wat gewaagder, uitbundiger album met veel funk, dat echter niet goed verkocht.

In 2002 kwam er weer een echt folkalbum uit: Sea Change, dat samen met Odelay het beste ontvangen is door de kritiek. In 2005 volgde Guero, dat een terugkeer naar op samples georiënteerde muziek inluidde. The Information uit 2006 was geïnspireerd door electrofunk, hiphop, en psychedelia; Modern Guilt (2008) was meer geïnspireerd door jarenzestigpopmuziek; en het weer meer folkdoordrenkte Morning Phase uit 2014 werd verkozen tot Album van het Jaar bij de 57e Grammy Awards in 2015. Zijn dertiende studioalbum, Colors, werd uitgebracht in oktober 2017 na een lang productieproces, en won prijzen voor 'Best Alternative Album' en 'Best Engineered Album' bij de 61e Grammy Awards. In 2019 verscheen het veertiende album Hyperspace.

Naast zijn eigen werk heeft Beck samenwerkingen met onder meer Air, Bat For Lashes, The Chemical Brothers, Gorillaz, Björk en David Bowie op zijn naam staan.

Privé

Van 1991 tot 2000 had Beck een relatie met ontwerpster Leigh Limon. Het stranden van deze relatie diende als inspiratiebron voor Becks album Sea change uit 2002. De songs op het album zijn grotendeels een week na de breuk geschreven. In april 2005 trouwde Beck met actrice Marissa Ribisi, de tweelingzus van acteur Giovanni Ribisi. Kort daarvoor kregen de twee een zoon, Cosimo Henri Hansen. In 2007 kreeg het paar nog een kind.

Levensovertuiging

Beck is een groot deel van zijn leven betrokken bij de Scientology Church. Zijn vrouw, Marissa, is ook van huis uit verbonden met deze organisatie. Beck maakte het feit dat hij deel uitmaakt van de omstreden religie voor het eerst wereldkundig tijdens een interview met de New York Times, gepubliceerd in maart 2005. In de Irish Sunday Tribune van zondag 11 juni 2005 zei hij er het volgende over: "Ja, ik maak deel uit van de Scientology Church. Mijn vader is al 35 jaar een Scientologist, ik ben er dus mee opgegroeid." In andere interviews maakte hij juist een connectie met zijn Joodse grootmoeder van moeders kant, zeggende dat hij opgegroeid is met de Joodse feestdagen en dat hij zichzelf als Jood beschouwt (jodendom wordt via de moederlijn overgedragen.^[1])

Discografie

Albums

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken
Golden Feelings	maart 1993	-	-	-
Stereopathetic Soulmanure	22 februari 1994	-	-	-
Mellow Gold	28 februari 1994	28 mei 1994	81	4
One Foot in the Grave	27 juni 1994	-	-	-
Odelay	17 juni 1996	6 juli 1996	27	17
Mutations	2 november 1998	-	-	-
Midnite Vultures	16 november 1999	4 december 1999	88	4
Sea Change	23 september 2002	5 oktober 2002	53	4
Guero	18 maart 2005	26 maart 2005	38	7
The Information	29 september 2006	7 oktober 2006	58	3
Modern Guilt	7 juli 2008	12 juli 2008	33	7
Morning Phase	21 februari 2014	1 maart 2014	5	17
Colors	13 oktober 2017	21 oktober 2017	14	3
Hyperspace	22 november 2019	30 november 2019	46	1

Album met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 200 albums	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken
Odelay	1996	13 juli 1996	27	3
Midnite Vultures	1999	11 december 1999	32	2
Sea Change	2002	5 oktober 2002	16	6
Guero	2005	26 maart 2005	16	11
The Information	2006	14 oktober 2006	22	6
Modern Guilt	2008	12 juli 2008	16	10
Morning Phase	2014	8 maart 2014	7	35
Colors	2017	21 oktober 2017	13	17
Hyperspace	2019	30 november 2019	31	4

Singles

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen^[3]
Loser	1993	9 april 1994	21	4	Nr. 21 in de Single Top 100
Steve Threw Up	1994	-	-	-
Pay No Mind (Snoozer)	1994	-	-	-
Beercan	1994	-	-	-
It's All in Your Mind	1995	-	-	-
Where It's At	1996	-	-	-
Devil's Haircut	1996	-	-	-
The New Pollution	1997	-	-	-	Nr. 95 in de Single Top 100
Sissyneck	1997	-	-	-
Jack-Ass	1997	-	-	-
Deadweight	1997	-	-	-
Tropicalia	1998	-	-	-
Cold Brains	1999	-	-	-
Nobody's Fault but My Own	1999	-	-	-
Sexx laws	1999	-	-	-
Mixed Bizness	2000	-	-	-
Nicotine & Gravy	2000	-	-	-
Lost Cause	2002	-	-	-
Guess I'm Doing Fine	2002	-	-	-
E-Pro	2005	-	-	-
Girl	2005	-	-	-
Hell Yes	2005	-	-	-
Nausea	2006	-	-	-
Dreams	2015	-	-	-
Up All Night	2017	-	-	-

Single met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 50	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Heaven Can Wait	2010	-	tip 22	-	met Charlotte Gainsbourg

Radio 2 Top 2000

Nummer met notering(en) in de NPO Radio 2 Top 2000^{[noot 1]}	'99	'00	'01	'02	'03	'04	'05	'06	'07	'08	'09	'10	'11	'12	'13	'14	'15	'16	'17	'18	'19	'20	'21	'22	'23
Loser	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1763	-	1655	1687	-	-	-	-	-	-

↑ 1, 2, 3, … geeft de plaats aan; vet = hoogste notering. * = nummer was nog niet uitgekomen; - = nummer was niet genoteerd.

Externe link

Officiële website

Bronnen, noten en/of referenties

↑ McAlley, John, 'Reverberation: The Beck Sessions', Spin Magazine, 1 september 2008
↑ Dutch Charts - Beck. dutchcharts.nl. Gearchiveerd op 28 september 2020. Geraadpleegd op 29 december 2019.
↑ Top 40 - Beck. top40.nl. Gearchiveerd op 1 oktober 2020. Geraadpleegd op 29 december 2019.

Zie de categorie Beck van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[T2000-4] 1, 2, 3, … geeft de plaats aan; vet = hoogste notering. * = nummer was nog niet uitgekomen; - = nummer was niet genoteerd.

[1] McAlley, John, 'Reverberation: The Beck Sessions', Spin Magazine, 1 september 2008

[2] Dutch Charts - Beck. dutchcharts.nl. Gearchiveerd op 28 september 2020. Geraadpleegd op 29 december 2019.

[3] Top 40 - Beck. top40.nl. Gearchiveerd op 1 oktober 2020. Geraadpleegd op 29 december 2019.

[1]

[2]

[3]

[noot 1]